8 Şubat 2009 Pazar

DOĞDUĞU GÜNDEN BUGÜNE




Ben bir anneanneyim,ikinci torunumu büyütüyorum.Bir insanın yaşamının ilklerine tanık olmak deneyimim var; İki çocuk büyüttüm, bir de torun. Deneyimlerime yenileri eklenecek, yeni güzellikler yaşanacak, yeni heyecanlar... O günün heyecanı yedi ay geride kaldı ama hala anımsadıkça aynı duygular yeniden sarıyor beni. .Sanırım en çok ben heyecanlıydım ya da bana öyle geldi. Herkes hazırlığını yaptı, benim hazırlığım ise artık fotograf makinemi elime alıp günü çokca belgelemekti. Hastaneye girişten başladım çekmeye ...Anne doğuma alındı, daha doğrusu sezaryene. Beklemek uzun ... Sabah günün hızlı geçeceğini düşünürken bu süreci unutmuşum, günün en uzun geçen bölümü doğum süresiydi ve söylenenden uzun sürüyor gibi geldi bana . İkide bir beklediğimiz bölümdeki hemşireye soruyorduk. Nihayet bebek geliyor dendi ; İşte o an yaşamın döngüsü bir kez daha gerçekleşiyordu .Çocuklarımın ve ilk torunumun sevgisine bir sevgi daha ekleniyordu. Yeni bir başlangıç, yeni bir can, yeni bir heyecandı. Doğuş her zaman aydınlığı getirirdi, ışık saçardı ,o ışık her zaman çevreye yayılırdı.
O ışık bu kez sevgiydi.
Sevgi verecek,sevgi görecektik.

Hiç yorum yok: